انجمن های حرفه ای و مقررات

هیئت علمی نالایق با مدارک مشکوک؛ و کتاب های درسی که دو یا سه دهه از وضعیت فعلی قانون عقب هستند. وکیل در صورت لزوم یک وکیل را حفظ می کند و به عنوان واسطه بین وکیل و موکل عمل می کند. به عنوان مثال، ویلیام شکسپیر در کتاب هنری ششم، بخش 2، قانون چهارم، صحنه 2 نوشته است: «اولین کاری که انجام می‌دهیم، بیایید همه وکلا را بکشیم.

قابل ذکر است که وکلای دادگستری در انگلستان، ولز، ایرلند شمالی و برخی از ایالت های استرالیا در "شرکت های حقوقی" کار نمی کنند. کسانی که خدمات خود را به عموم مردم ارائه می دهند - برخلاف کسانی که "در داخل" کار می کنند - باید خوداشتغال شوند. بیشتر در گروه‌هایی به نام «مجموعه‌ها» یا «اتاق‌ها» کار می‌کنند، جایی که برخی از هزینه‌های اداری و بازاریابی به اشتراک گذاشته می‌شوند. یکی از تأثیرات مهم این ساختار سازمانی متفاوت این است که در جایی که وکلای دادگستری در همان اتاق ها برای طرف های مقابل در یک پرونده کار می کنند، تضاد منافع وجود ندارد و در برخی اتاق های تخصصی این امر امری عادی است.
جهت کسب اطلاعات بیشتر از سایت وکیل مصادره اموال بازدید نمایید
جایی که وکیل تصمیم می گیرد کار کند تا حد زیادی به دستمزدی بستگی دارد که آنها دریافت خواهند کرد.

در واقع، بسیاری از این دادگاه‌ها به وکلا اجازه نمی‌دهند که به جای موکلان خود صحبت کنند تا برای همه شرکت‌کنندگان در یک پرونده کوچک صرفه‌جویی کنند. در کشورهای دیگر، مانند ونزوئلا، هیچ کس نمی‌تواند در برابر قاضی حاضر شود مگر اینکه وکیل مدافع او باشد.
لطفاً جهت کسب اطلاعات بیشتر در زمینه مشاوره حقوقی خیانت در امانت به سایت ما مراجعه نمایید
مزیت رژیم اخیر این است که وکلا با آداب و رسوم و رویه های دادگاه آشنا هستند و سیستم حقوقی را برای همه دست اندرکاران کارآمدتر می کند.

انجمن های حرفه ای و مقررات

بازگشت این حرفه وکالت با تلاش های مجدد کلیسا و ایالت برای تنظیم آن مشخص شد. در سال 1231، دو شورای فرانسوی دستور دادند که وکلا باید قبل از انجام تمرین در دادگاه های اسقف در مناطق خود، سوگند پذیرفته شوند، و سوگند مشابهی توسط نماینده پاپ در لندن در سال 1237 اعلام شد. در همان دهه، امپراتور امپراتوری مقدس روم فردریک دوم، پادشاه پادشاهی سیسیل، سوگند مشابهی را در دادگاه های مدنی خود تحمیل کرد. گرایش جدید به سمت حرفه ای شدن در یک پیشنهاد بحث برانگیز در شورای دوم لیون در سال 1275 به اوج رسید که تمامی دادگاه های کلیسایی باید به سوگند پذیرش نیاز داشته باشند.

در اکثر کشورهای قانون مدنی، دولت به طور سنتی کنترل شدیدی بر حرفه وکالت اعمال می کند تا از عرضه ثابت قضات و بوروکرات های وفادار اطمینان حاصل کند. به این معنا که پیش از هر چیز از وکلا انتظار می رفت که به دولت خدمت کنند و در دسترس بودن وکیل برای اصحاب دعوای خصوصی یک فکر بعدی بود. حتی در کشورهای قانون مدنی مانند نروژ که تا حدی دارای مشاغل خودتنظیمی هستند، وزارت دادگستری تنها صادر کننده مجوز است و پس از اخراج وکیل از وکلا، ارزیابی مجدد مستقل خود را از شایستگی وکیل برای انجام کار انجام می دهد. برزیل یک استثنا غیرعادی است، زیرا سازمان ملی مدافعان آن به یک نهاد کاملاً خود تنظیم کننده تبدیل شده است و با موفقیت در برابر تلاش های دولت برای قرار دادن آن تحت کنترل وزارت کار مقاومت کرده است. در کانادا، کلمه "وکیل" فقط به افرادی اطلاق می شود که به وکالت دعوت شده اند یا در کبک واجد شرایط به عنوان دفتر اسناد رسمی قانون مدنی شده اند. وکلای کامن لا در کانادا به طور رسمی و به درستی "وکیل دادگستری و وکیل" نامیده می شوند، اما نباید آنها را "وکیل دادگستری" نامید، زیرا این اصطلاح در کاربرد کانادایی معنای متفاوتی دارد، یعنی شخصی که بر اساس وکالت منصوب می شود.

در چند کشور قانون مدنی، مانند سوئد، حرفه وکالت به شدت دو شاخه نیست و همه افراد در آن می توانند به راحتی نقش و عرصه را تغییر دهند. پیش نیازهای تحصیلی برای وکیل شدن از کشوری به کشور دیگر بسیار متفاوت است. در برخی از کشورها، حقوق توسط یک دانشکده حقوق تدریس می شود، که بخشی از کالج عمومی یک دانشگاه در مقطع کارشناسی است. دانشجویان حقوق در این کشورها مدرک کارشناسی ارشد یا لیسانس حقوق را دنبال می کنند. در برخی از کشورها معمولاً یا حتی لازم است که دانش‌آموزان به طور همزمان مدرک لیسانس دیگری کسب کنند.

وکیل

در کشورهایی که تخصص رایج است، بسیاری از وکلا در وکالت یک طرف در یک حوزه خاص از قانون تخصص دارند. بنابراین، شنیدن وکلای آسیب شخصی شاکیان در ایالات متحده امری رایج است. تگزاس به وکلا این فرصت را می دهد که از طریق هیئت تخصصی حقوقی تگزاس، گواهی هیئت مدیره دریافت کنند. برای تایید هیئت مدیره، متقاضیان وکالت تحت یک بررسی دقیق در یکی از 24 حوزه عملی ارائه شده توسط هیئت تخصصی حقوقی تگزاس قرار می گیرند. فقط آن دسته از وکلا مجاز به استفاده از کلمه "تخصص" در هر گونه مطالب در دسترس عموم مانند وب سایت یا تبلیغات تلویزیونی هستند. دانشکده های حقوق در کشورهای در حال توسعه چندین مشکل مشترک دارند، مانند اتکای بیش از حد به قضات و وکلای مجرب که تدریس را به عنوان یک سرگرمی پاره وقت در نظر می گیرند (و کمبود استادان حقوق تمام وقت).

از نظر تاریخی در اکثر کشورهای اروپایی وکلا با عنوان دکتر خطاب می‌شدند و کشورهای خارج از اروپا عموماً از رویه کشور اروپایی که از طریق استعمار نفوذ سیاسی داشت پیروی می‌کردند. اولین مدارک دانشگاهی، که با دانشکده حقوق دانشگاه بولونیا در قرن یازدهم شروع شد، همگی مدرک حقوق و دکترا بودند. مدارک در رشته‌های دیگر تا قرن سیزدهم شروع نشد، اما دکتر همچنان تا قرن بیستم تنها مدرک ارائه شده در بسیاری از دانشگاه‌های قدیمی بود. بنابراین، در بسیاری از کشورهای اروپای جنوبی، از جمله پرتغال، ایتالیا و مالت، وکلا به طور سنتی به عنوان "پزشک" خطاب می‌شوند، این عمل به بسیاری از کشورهای آمریکای جنوبی و ماکائو منتقل شده است.

احزاب بدون نمایندگی اغلب به اعتبار بی‌تجربه‌شان آسیب می‌رسانند یا دادگاه را کند می‌کنند. در کشورهای کامن لا با مشاغل حقوقی تقسیم شده، وکلای دادگستری به طور سنتی به شورای وکلا و وکلا به جامعه حقوق تعلق دارند. در دنیای انگلیسی زبان، بزرگترین انجمن حرفه ای اجباری وکلا، وکلای ایالتی کالیفرنیا با 230000 عضو است. انتقال عبارت است از تنظیم اسناد و مدارک لازم برای نقل و انتقال ملک از قبیل سند و رهن. در برخی از حوزه های قضایی، تمام معاملات املاک و مستغلات باید توسط یک وکیل انجام شود.

مرزهای بین انواع مختلف وکلا به دقت تعریف شده و به سختی قابل عبور است. به عنوان مثال، برخلاف همتایان آمریکایی خود، نمونه جالب دیگر فرانسه است، جایی که در بیشتر قرن بیستم، همه مقامات قضایی فارغ التحصیل یک مدرسه حرفه ای نخبگان برای قضات بودند. در اکثر کشورهای کامن لا، به ویژه آنهایی که حرفه های ادغام شده دارند، وکلا در طول دوره حرفه ای خود گزینه های زیادی دارند.

اگرچه توسط شورا به تصویب نرسید، اما در بسیاری از این دادگاه ها در سراسر اروپا بسیار تأثیرگذار بود. در سال 1275 قانونی وضع شد که مجازاتی را برای وکلای حرفه ای مجرم به دلیل فریب تعیین می کرد و در سال 1280 دادگاه شهردار لندن مقرراتی را در مورد مراحل پذیرش، از جمله ادای سوگند، ابلاغ کرد. و در سال 1345، ولیعهد فرانسه فرمان سلطنتی را صادر کرد که در آن 24 قانون حاکم بر وکلای دادگستری را تعیین کرد، که 12 مورد از آنها در سوگند یاد شده توسط آنها ادغام شد. در برخی دیگر، استفاده از وکیل اختیاری است و ممکن است به جای آن از بانک‌ها، شرکت‌های مالکیت یا مشاوران املاک استفاده شود. در برخی از حوزه های قضایی قانون مدنی، معاملات املاک توسط دفاتر اسناد رسمی قانون مدنی انجام می شود. در انگلستان و ولز، طبقه خاصی از متخصصان حقوقی - حمل و نقل دارای مجوز - نیز مجاز به انجام خدمات حمل و نقل برای پاداش هستند.

در عمل، مراجع قانونی از حق خود برای تعیین اینکه چه کسی به عنوان وکیل شناخته می شود استفاده می کنند. در نتیجه ممکن است معنای اصطلاح «وکیل» از مکانی به مکان دیگر متفاوت باشد. برخی از حوزه های قضایی دارای دو نوع وکیل، وکیل و وکیل هستند، در حالی که برخی دیگر این دو را ترکیب می کنند.

فصل مربوط به وکالت الکترونیکی، بینش ارزشمندی در مورد بایدها و نبایدهای استفاده از رسانه های اجتماعی از دیدگاه حرفه ای و همچنین راهنمایی های بازاریابی اینترنتی به روز ارائه می دهد. به گفته متفکران برجسته در این زمینه، ویژگی هایی که در این کتاب به آنها پرداخته می شود، ابزارهایی هستند که وکلای جدید برای ظهور به عنوان متخصصان معتبر و موفق به آن نیاز خواهند داشت. این کتاب برای استفاده در دوره های حرفه ای دانشکده حقوق در نظر گرفته شده است. همچنین قرار است توسط وکلایی که تازه کار خود را شروع کرده اند بخوانند. رویکرد و سبک محتوای کتاب در نظر گرفته شده است که هم به عنوان مطالب کلاسی و هم به عنوان یک مطالعه معمولی در دسترس و جذاب باشد.

در برخی از کشورهای قانون مدنی، این مسئولیت توسط دفاتر اسناد رسمی قانون مدنی انجام می شود. مشاوره حقوقی به کارگیری اصول انتزاعی حقوقی در حقایق عینی پرونده موکل برای توصیه به موکل در مورد اقدامات بعدی است. در بسیاری از کشورها، تنها یک وکیل دارای مجوز مناسب می‌تواند مشاوره حقوقی را برای رسیدگی خوب به موکلان ارائه دهد، حتی اگر هیچ دعویی در نظر گرفته نشده باشد یا در حال انجام باشد. بنابراین، حتی حمل‌ونقل‌ها و مشاوران داخلی شرکت‌ها باید ابتدا مجوز فعالیت دریافت کنند، اگرچه ممکن است در واقع بسیار کمی از شغل خود را در دادگاه صرف کنند.

اکثر دانشکده های حقوق بخشی از دانشگاه ها هستند اما تعداد کمی موسسات مستقل هستند. دانشکده های حقوق در ایالات متحده و کانادا به دانشجویان فارغ التحصیل مدرک J.D (دکتر حقوقی/دکتر حقوق) را به عنوان مدرک حقوقی شاغل اعطا می کنند. در بسیاری از کشورهای قانون مدنی، دادستان ها به عنوان بخشی از قوه قضاییه آموزش دیده و به کار گرفته می شوند. آنها حقوقدانان آموزش دیده حقوق هستند، اما ممکن است لزوماً وکیل نباشند به معنایی که این کلمه در دنیای حقوق عمومی استفاده می شود.

وکلای جدید و دانشجویان حقوق امروزی وارد یک حرفه حقوقی آمریکایی می شوند که در میان نوآوری های مخرب در نحوه ارائه خدمات حقوقی و سازماندهی فعالیت های حقوقی است. این منبع ضروری به شکافی که به طور گسترده در آموزش حقوقی و مواد حرفه‌ای در زمینه توسعه حرفه‌ای در زمینه‌ای متمرکز بر عمل مشاهده شده است، می‌پردازد. برخی از کشورها به آموزش های بالینی گسترده در قالب دوره های کارآموزی یا دوره های بالینی خاص نیاز دارند. تعداد کمی از کشورها ترجیح می دهند از طریق قرائت های اختصاصی از نظرات قضایی و پس از بررسی های متقابل شدید در کلاس توسط استاد تدریس کنند.

علاوه بر کار خصوصی، آنها می توانند یک دادستان، مشاور دولتی، مشاور داخلی شرکت، قاضی حقوق اداری، قاضی، داور یا استاد حقوق شوند. همچنین بسیاری از مشاغل غیر قانونی وجود دارند که آموزش حقوقی برای آنها آماده سازی خوبی است، مانند سیاستمدار، مدیر اجرایی شرکت، مدیر دولتی، بانکدار سرمایه گذاری، کارآفرین یا روزنامه نگار. در کشورهای در حال توسعه مانند هند، اکثریت بزرگی از دانشجویان حقوق هرگز عمل نمی کنند، بلکه از مدرک حقوق خود به عنوان پایه ای برای مشاغل در سایر زمینه ها استفاده می کنند.

وکلا قبل از پذیرش، یک سال را زیر نظر شاگردی می‌گذرانند و وکلای دادگستری دو سال را تحت عنوان «مقامات منشی» سپری می‌کنند. "وکیل" یک اصطلاح عمومی است که به هر کسی که در قانون واجد شرایط است اشاره می کند، با این حال، استفاده از آن به ویژه نه در این حرفه رایج نیست. "کارشناس حقوقی" با معرفی قانون رویه حقوقی 28 سال 2014، که بر اساس آن وظایف وکلا و وکلا همپوشانی دارند و کمتر متمایز هستند، استفاده محدودی به دست آورد. در کشورهایی که دارندگان مدرک اول حقوق به طور سنتی از عنوان دکتر استفاده می کنند (مانند پرو، برزیل، ماکائو، پرتغال، آرژانتین)، دارندگان J.D که وکیل هستند، اغلب از عنوان دکتر نیز استفاده می کنند. معمولاً وکلای مرد انگلیسی زبان از پسوند افتخاری «Esq» استفاده می کنند.

در کشورهای کامن لا، دادستان ها معمولا وکلایی هستند که دارای مجوزهای منظم هستند و به طور اتفاقی برای اداره دولتی کار می کنند که علیه مظنونان اتهامات کیفری ارائه می کند. وکلای مدافع جنایی در دفاع از کسانی که متهم به هر جنایتی هستند تخصص دارند. کار به عنوان وکیل شامل استفاده عملی از تئوری ها و دانش حقوقی انتزاعی برای حل مشکلات فردی خاص، یا برای پیشبرد منافع کسانی است که وکلا را برای انجام خدمات حقوقی استخدام می کنند.

سایر حوزه های قضایی، بر اساس قانون، سنت، یا حکم دادگاه، چنین اختیاراتی را به انجمن حرفه ای که همه وکلا باید به آن تعلق داشته باشند، اعطا کرده اند. در ایالات متحده، چنین انجمن هایی به عنوان کانون های وکلای اجباری، یکپارچه یا یکپارچه شناخته می شوند. در کشورهای مشترک المنافع، سازمان های مشابه به عنوان مسافرخانه های دادگاه، شوراهای وکلا یا انجمن های حقوقی شناخته می شوند. در کشورهای قانون مدنی، سازمان‌های مشابه به عنوان احکام وکلای دادگستری، اتاق‌های وکلای دادگستری، دانشکده‌های وکلای دادگستری، دانشکده‌های وکلا یا نام‌های مشابه شناخته می‌شوند. به طور کلی، غیر عضوی که در حال وکالت گرفتار می شود ممکن است مسئول جرم فعالیت غیرمجاز وکالت باشد. عنوان دکتر هرگز برای خطاب به وکلا در انگلستان یا سایر کشورهای کامن لا استفاده نشده است.